Slowly Smiling :)

Onze vorige blog is al weer een paar dagen geleden (voor sommige onder ons een paar werkdagen geleden). Na onze jungle tocht hebben wij geen mooie optrekjes meer kunnen vinden waar wij gratis draadloos Internet konden krijgen. Of er was nergens Internet te vinden.

Na de jungle tocht in noord Thailand was het plan om naar midden/oost Thailand te reizen, naar de stad Khon Kaen. Na een zeer lange bustocht (slaapbus) van 12 uur, waarbij je de hele reis alle kanten op schud, kwamen we aan in Khon Kaen. Marie had gelezen dat dit een ideale plek was om even bij te komen. Al voordat de bus aankwam op het busstation renden de (misschien wel doorgedraaide) tuktuk chauffeurs met de bus mee om je mee te krijgen in hun tuktuk. Niet echt een warm welkom. Daarnaast snapte niemand op het busstation wat “centrum” betekende en niemand kon ons de weg wijzen. Toen hebben we maar direct besloten om door te reizen naar Udon Thani en door naar Nong Khai, de grens tussen Thailand en Laos (Friendship Brigde). Zes straten voordat we aankwamen bij het busstation in Nong Khai sprongen de tuktuk chauffeurs weer uit hun voertuig (kruising tussen motor/auto/vrachtwagen) en renden met de bus mee….er kwam weer een nieuwe lading met toeristen, joehoe!! Omdat je zo dicht tegen de grens van Laos aan zit probeert iedereen je vervoer en een visa aan te smeren voor bizarre bedragen, om je vervolgens naar de grensovergang te brengen. Van de tien reizigers voelde niemand zich op zijn gemak tussen de gekte van de opdringerige tuktuk en taxi chauffeurs. Toch besloten wij om rustig de Lonely Planet (de bijbel voor backpackers) te bestuderen en weg te lopen uit de gekte en op zoek te gaan naar een hostel.

Wat een goede keuze was dit!! Buiten de gekte op het busstation is Nong Khai een relaxt en rustgevend stadje met zeer mooie zonsondergangen boven de Mekong (voor de niet weters: een van de bekendste rivieren in Azië). Het was hier zo relaxt dat we in plaats van één nacht, drie nachten in het stadje zijn verbleven.





Op naar Laos! De Friendship Bridge verbindt Thailand en Laos met elkaar. Het is een van de bekendste en drukst bezochte grensovergangen tussen Thailand en Laos. Van de relaxte sfeer in Nong Khai zijn we doorgereisd naar Vientiane (Laos). Vientiane is de hoofdstad van Laos, waar de prijzen voor huisvesting, eten en drinken aanzienlijk hoger lagen dan in Thailand. Maargoed we reizen dan ook van goedkope landen naar steeds iets duurdere landen.

Vientiane deed ons weer even denken aan een normale stad, zoals wij deze kennen. Mooie geasfalteerde straten, weggebruikers die zich meer aan de verkeersregels hielden (stoppen bij rood licht) en hippe eettentjes. We hadden een hostel gevonden wat redelijk betaalbaar was, met airconditioning en een TV! Jaja, een TV met Engelse films. Wat een genot was dat! We hebben in drie dagen tijd veel films gezien, fantastisch!



Na Vientiane zijn we 120KM noordwaarts gereisd om het stadje Vang Vieng te bezoeken. Een stadje dat bekend staat om zijn sportieve activiteiten. Reizen in Laos betekend veelal wachten, omdat de bussen veel gebreken hebben. De wegen na het mooie en relaxte Vientiane begonnen steeds slechter te worden, de airco lekte water en er kwam zwarte roet uit de ventilatie die mooie modieuze vlekken op je kleding aanbracht. Zo’n 2 uur lang reden we door bergbochten en Marie was, zoals altijd, weer erg misselijk. Beide hebben wij nog nooit zo’n bizarre bustocht meegemaakt. Net de Python (voor de niet weters: www.deefteling.nl ) in de Efteling, hahaha.

Uitgestapt van de bus weer met beide voeten op de grond, yesss! En wat een rust in dit stadje, zijn er wel toeristen? Zijn er überhaupt wel bewoners? Wat opvalt is dat het erg rustig is in Vang Vieng en dat er veel nieuwbouw is aangebracht. Het leuke aan dit stadje is dat er veel hostels zijn en weinig toeristen, wat betekend onderhandelen voor Glenn. En wat heeft Glenn dan geregeld??? Een goede kamer met airco, zachte kussens en een eigen douche met warm water voor maar liefst €2,- per nacht per persoon. Ideaal toch?

Vandaag zijn we weer fanatiek bezig geweest. Een van de activiteiten was “cave tubing”. Met een band een grot in. Af en toe kijk je wel eens Discovery Channel en dan zie je van die grotten waar mensen moeten kruipen om verder te kunnen, nou dat was dit ook! Super dik!! Marie was wederom weer super blij met haar camera (waterproof en shockproof).




Na een heerlijke BBQ zijn we gaan kajakken. Het water zat vol objecten en stroomversnellingen, dus dat was lachen.



Na een paar uur te hebben gevaren kwam we aan bij diverse cafés langs het water. Ieder café had zijn eigen attractie. Wij stopten bij het laatste café want daar hadden ze de beste “bungy”, een plateau van 10 meter hoog waar je vanaf kon zwieren aan een touw. Glenn was nog niet uit de kajak of hij hing al aan het touw. En Marie volgde op advies van Glenn (altijd geloven natuurlijk ;). Heerlijk zo even zwieren aan een touw.

Na een mislukte poging van Glenn om een salto achterover te doen, met een harde klap op zijn zij, hebben we nog wat gedronken en zijn we terug gevaren naar het eindpunt.

De afgelopen dagen waren erg relaxend! Van de drukte in de steden naar rustige, natuurrijke omgevingen met zonsondergangen waar je uren naar kunt kijken en uitzichten waarbij je kan wegdromen. Slowly Smiling!





25 september zijn we vertrokken richting de 4000 eilanden in LAOS. Dit was een erg lange trip van ongeveer 24 uur. We hadden in ieder geval een aparte bus met tweepersoons slaapplekken..

Inmiddels zijn we al weer terug gekeerd van de 4000 eiland in het zuiden van Laos. De laatste dagen heeft het alleen maar geregend en we zien net op het nieuws dat er sprake is van Tyfoon die over Cambodja, Vietnam en Laos raast. Over de eilanden valt niet veel te vertellen, het is precies zoals het beschreven wordt, namelijk weinig toeristen, bewoners en veel natuur. We hebben rivier dolfijnen gezien en lekkere fietstochtjes gemaakt door de modder. Tevens hebben we onze eerste voedselvergiftiging achter de rug, waarschijnlijk doordat alles op de eilanden over de datum is en met de Mekong Rivier wordt afgewassen…



We zitten nu lekker in een hotel met TV!!! Waar we weer even kunnen aansterken om onze reis op 7 oktober naar Cambodja te vervolgen.

Tot blogse!!!

Zie ook:
www.dv-holding.nl
www.trendens.com
www.wappa.nl
6 Responses
  1. Marieke Says:

    Heej..

    Weer een mooi stukje, weer veel leuke dingen gedaan. :) Ik zie het mailtje wel en misschien tot snel.. ;)

    xx


  2. Anoniem Says:

    He eindelijk weer een goed geluid, jammer dat ze daar niet overal internet hebben.Foto's zien er weer goed uit.

    De "schippers."


  3. Anoniem Says:

    Wat hebben jullie weer veel gezien en gedaan. Was wel iets voor jou Glenn ik zag je genieten in je bootje.Leuk met die banden ook.
    Geniet weer maar lekker en we wachten weer op de volgende spannende verhalen en mooie foto's
    Veel liefs en groetjes Ma Tonny


  4. bas Says:

    joepie!!
    aan touwen slingeren en je eten wassen in de rivier... lekker een jungle-book leventje! keep up the good work!


  5. michael Says:

    Hoi Marie en glenn leuk weer wat van jullie te horen .
    Ik heb mijn koffers al gepakt voor €2,00 per nacht ik ben hier weg. Hhahahahahahahahha groetjes Mich Moen en de kids .


  6. Anoniem Says:

    Ga zo door met schrijven. Ik wacht op nieuwe foto's en verslag.

    Papa


Een reactie posten